اگر کار شما مربوط به نوشتن یا ویرایش فایلهای متنی یا اسناد متنی است بدون شک spell checker یک ابزار مهم است. در حالی که اکثر نرم افزارهای ویرایش متن مبتنی بر رابط گرافیکی قابلیت بررسی املا را دارند. اما برای مدیران خط فرمان و نرم افزارهای تحت کامند این چنین نیست. با این حال، یک ابزار خط فرمان جداگانه وجود دارد که می تواند به شما کمک کند تا املاء کلمات را چک کنید. در این آموزش ما در مورد این ابزار که Aspell نام دارد خدمتتون توضیح خواهیم داد. اما قبل از ورود به سایت، لازم به ذکر است که تمام دستورات به کار برده شده در این مقاله در دستگاه LTS اوبونتو 18.04 آزمایش شده است.
دستور aspell در لینوکس
همانطور که در ابتدا ذکر شد، فرمان aspell به شما اجازه می دهد تا در یک فایل متنی چک کردن املا را انجام دهید.
شما حتی می توانید برای کلمات تکی نیز صحیح بودن املاء را بررسی و چک کنید که به صورت کلی این دستور به این شکل استفاده میشود:
aspell [options] <command>
در زیر توضیجاتی که صفحه راهنمای این دستور در مورد آن گفته است را مشاهده میکنید:
aspell is a utility program that connects to the Aspell library so that it can function as an ispell -a replacement, as an independent spell checker, as a test utility to test out Aspell library features, and as a utility for managing dictionaries used by the library. The Aspell library contains an interface allowing other programs direct access to its functions and therefore reducing the complex task of spell checking to simple library calls. The default library does not contain dictionary word lists. To add language dictionaries, please check your distro first for modified dictionaries, otherwise look here for base language dictionaries <http://aspell.net>.
در زیر برخی از نمونه های Q & A مدل سازی شده اند که به شما در مورد چگونگی کارکرد این ابزار کمک خواهند کرد.
Q1 نحوه استفاده از دستور aspell چگونه است؟
از دستور aspell بصورت مستقیم نمیتوانید استفاده کنید همچنین این دستور پارامترهای زیادی دارد که با وارد کردن عبارت usage میتوانید آپشن های مختلف این دستور را مشاهده کنید
aspell usage
و در اینجا چیزی است که شما احتمالا در خروجی دریافت کنید:
Usage: aspell [options] <command> <command> is one of: -?|usage display a brief usage message help display a detailed help message -c|check <file> to check a file -a|pipe "ispell -a" compatibility mode [dump] config dumps the current configuration to stdout config <key> prints the current value of an option [dump] dicts | filters | modes lists available dictionaries / filters / filter modes [options] is any of the following: --encoding=<str> encoding to expect data to be in --mode=<str> filter mode -l,--lang=<str> language code -d,--master=<str> base name of the main dictionary to use --sug-mode=<str> suggestion mode
Q2 چگونه فایل را برای خطاهای املایی با aspell بررسی کنیم؟
این کار را می توان با استفاده از پارامتر c- انجام داد. مثلا:
aspell -c test.txt
خروجی مشابه زیر خواهد بود:
بنابراین شما می توانید با استفاده از این ابزار اولین اشتباه املایی در متن را مشاهده کنید و در نیمه پایین پنجره گزینه هایی مشاهده میشود. همچنین، اگر با دقت مشاهده کنید، گزینه هایی نیز وجود دارد که ترجمه آنها بصورت خلاصه : نادیده گرفتن اشتباه املایی در حال حاضر هیلایت شده، جایگزین کردن تمام مواردی که در حال حاضر هایلایت شده است، به فرهنگ لغت اضافه کنید، و از این صفحه خارج شوید.
Q3 نحوه استفاده از aspell برای بررسی کلمات تکی
شما می توانید این کار را با استفاده از پارامتر a- انجام دهید.
aspell -a
به محض این که این دستور را اجرا می کنید باید کلمه مد نظر را نیز جهت بررسی املاء وارد نمایید.
در تصویر زیر این گزینه خط فرمان را در عمل نشان می دهد:
Q4 نحوه استفاده از aspell برای چک کردن کلمات به صورت گروهی چگونه است؟
این کار را شما می توانید با استفاده از گزینه دستور ‘list’ انجام دهید.
aspell list
دستور بالا، هنگام اجرا، برای ورودی کاربر صبر می کند. حالا کلمات مورد نظر را وارد کنید و Ctrl + D را فشار دهید.
سپس می بینید که aspell در زیر ورودی که وارد فرمودید، کلمات نادرست املایی را نمایش خواهد داد
Q5 چگونه فرهنگ لغت مورد استفاده توسط aspell را کنترل کنیم؟
در صفحه راهنمای man برای دستور aspell گزینه های گوناگونی وجود که می توانید برای کنترل فرهنگ لغت مورد استفاده توسط این دستور استفاده کنید. مهم ترین آنها به شرح زیر هستند:
--master=<name>, -d <name> Base name of the dictionary to use. If this option is specified then Aspell will either use this dictionary or die. --dict-dir=<directory> Location of the main dictionary word list. --lang=<string>, -l <string> Language to use. It follows the same format of the LANG envi? ronmental variable on most systems. It consists of the two let? ter ISO 639 language code and an optional two letter ISO 3166 country code after a dash or underscore. The default value is based on the value of the LC_MESSAGES locale. --size=<string> The preferred size of the dictionary word list. This consists of a two char digit code describing the size of the list, with typical values of: 10=tiny, 20=really small, 30=small, 40=med- small, 50=med, 60=med-large, 70=large, 80=huge, 90=insane.
نتیجه گیری
مطمئنا با خواندن این مقاله شما هم موافقید که aspell یک ابزار مفید است که کاربران خط فرمان لینوکس باید از آن آگاه باشند و آشنایی کافی با آن داشته باشند. دقت داشته باشید ما مبانی این ابزار را در اینجا بحث کردیم. هنگامی که این گزینه ها را تمرین می کنید، به صفحه راهنمای دستور بروید تا اطلاعات بیشتری در مورد آن کسب کنید.
سوالی اگر داشتید دز نظرات مطرح کنید پاسخ داده خواهد شد
اشتراک گذاری مطلب
لینک کوتاه برای مطلب